ไปยังหน้า : |
อานนท์ ! บุคคลอาศัยบุคคลใดแล้ว หมดความสงสัยในทุกข์ หมดความสงสัยในทุกขสมุทัย หมดความสงสัยในทุกขนิโรธ หมดความสงสัยในทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา ; การที่จะทำปฏิการคุณแก่บุคคลนั้น ด้วยการอภิวาท ด้วยการลุกรับ ด้วยการทำอัญชลี ด้วยการทำสามีจิกรรม ด้วยการให้จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ และคิลานปัจจยเภสัชชบริขาร นั้น เราไม่กล่าวว่า เป็นการกระทำปฏิการคุณที่สมกัน (สุปฏิการ).
(เพราะว่าการทำให้รู้แจ้งอริยสัจ 4 นั้น เป็นการให้ทางฝ่ายจิตฝ่ายวิญญาณ. ส่วนการตอบแทนด้วยกิริยาอาการและวัตถุสิ่งของนี้ เป็นการให้ฝ่ายวัตถุ จึงไม่เป็นการตอบแทนที่สมควรแก่กัน. มีทางที่จะตอบแทนให้สมควรแก่กันก็คือ การช่วยให้ผู้อื่นรู้อริยสัจเช่นนั้นต่อๆ กันไปอีก).
-อุปริ. ม. 14/458/709.