ไปยังหน้า : |
(หลังจากที่ได้ตรัสว่า พระอรหันต์ เป็นผู้เลิศในโลกทั้งปวงยิ่งกว่าสัตตาวาสและภวัคค-พรหมแล้ว (ข้อความนั้นอยู่ในหัวข้อถัดไปจากหัวข้อนี้) ได้ตรัสข้อความที่ประพันธ์เป็นคาถา ดังต่อไปนี้ :-)
พระอรหันต์ ท. ท่านมีความสุขหนอ. ตัณหาของท่าน ไม่มี, ท่านถอนอัสมิมานะหมดสิ้นแล้ว, ท่านทำลายข่ายแห่งโมหะได้แล้ว, ท่านถึงความไม่หวั่นไหวแล้ว, จิตของท่านนั้นไม่ขุ่นมัว, ไม่มีอะไรฉาบไล้ท่านให้ติดอยู่ในโลก, ท่านเป็นเสมือนพรหม11.5 ผู้ไม่มีอาสวะ, รอบรู้ซึ่งเบญจขันธ์ มีสัทธรรม 711.6 เป็นที่โคจร, เป็นสัปบุรุษ11.7 ที่ได้รับการยกย่องสรรเสริญ. เป็นบุตรที่เกิดแต่อกพระพุทธเจ้า, ถึงพร้อมแล้วด้วยรัตนะ 7 ประการ11.8, ผ่านการศึกษาในสิกขาทั้ง 3, เป็นมหาวีระ11.9 เที่ยวไปในที่ต่าง ๆ, ปราศจากภัยเวรโดยสิ้นเชิง, ถึงพร้อมแล้วด้วยองค์ (แห่งสัมมัตตะ11.10) ทั้ง 10 เป็นมหานาคผู้มีจิตตั้งมั่นแล้ว, นี่แหละคือผู้ประเสริฐในโลกละ, ตัณหาของท่านไม่มี, อเสขญาณ เกิดขึ้นแล้วแก่ท่าน ประชุมแห่งกายนี้มีแก่ท่านเป็นครั้งสุดท้าย, ไม่ต้องอาศัยปัจจัยจากใครอื่น ในสาระแห่งพรหมจรรย์. ไม่หวั่นไหวในเพราะวิชา (ชั้นแห่งมานะ 3) ทั้งหลาย, พ้นพิเศษแล้วจากการต้องมีภพใหม่, บรรลุแล้วตามลำดับซึ่งทันตภูมิ11.11, ท่านชนะโลกแล้วทั้งเบื้องบนเบื้องขวางและเบื้องล่าง, นันทิของท่านไม่มี, ท่านประกาศธรรมในลักษณะนับถือสีหนาท, ท่านเป็นผู้รู้ในโลก อย่างไม่มีผู้รู้อื่นยิ่งกว่า, ดังนี้แล.
- ขนฺธ. สํ. 17/101/153.