ไปยังหน้า : |
ภิกษุ ! ในกาลใดแล สมาธินี้ อันเธอเจริญ เจริญด้วยดีแล้วอย่างนี้ ; ในกาลนั้น เธอจักไปโดยทิศาภาคใด ๆ ก็จักไปเป็นผาสุก ; จักยืนในที่ใด ๆ ก็จักยืนเป็นผาสุก ; จักนั่งในที่ใด ๆ ก็จักนั่งเป็นผาสุก ; จักสำเร็จการนอนในที่ใด ๆ ก็จักสำเร็จการนอนเป็นผาสุก แล.
- อฏฺฐก. อํ. ๒๓/๓๐๘ - ๓๑๐/๑๖๐.
(ผู้ศึกษาพึงสังเกตให้เห็นว่า สมาธิภาวนาอย่างหนึ่ง ๆ สามารถเจริญให้สมบูรณ์ออกไปได้ถึง 7 ระดับ ดังที่แสดงไว้ในสูตรนี้ เป็นที่น่าสนใจอย่างยิ่ง. อีกอย่างหนึ่ง พึงสังเกตให้เห็นว่า สมาธิที่มีนิมิตเป็นนามธรรม เช่นการเจริญเมตตา ก็ดี และที่มีลักษณะเป็นวิปัสสนาเช่นกายานุปัสสนาสติปัฏฐาน ก็ดี สามารถนำมาเจริญในรูปแบบของสมาธิที่มีลักษณะแบ่งได้เป็น 7 ระดับ อย่างในสูตรนี้ ; ข้อนี้แสดงให้เห็นว่า ตั้งต้นเจริญภาวนาในรูปแบบของวิปัสสนา แล้วอาจจะย้ำให้แน่นลงไปโดยอาการแห่งสมถะ 7 ระดับนี้ ; อาจจะเรียกได้ว่ามีวิปัสสนานำหน้าสมถะได้กระมัง).