ไปยังหน้า : |
ถูกแลว ภิกษุ ! ถูกแลว ภิกษุ ! ภิกษุ ! เธอเขาใจเนื้อความแหงคําที่เรากลาวโดยยอ (วาถามีอนุสัยในสิ่งใด จะถูกตราหนาเพราะสิ่งนั้น), ไดโดยพิสดารอยางถูกตองแลว.
ภิกษุ ! ถาบุคคลมีจิตเขาไปมีอนุสัยใน รูป, เขายอมถูกตราหนาเพราะอนุสัยซึ่งเขาไปมีใน รูป นั้น; 18
ภิกษุ ! ถาบุคคลมีจิตเขาไปมีอนุสัยใน เวทนา, เขายอมถูกตราหนาเพราะอนุสัยซึ่งเขาไปมีใน เวทนา นั้น;
ภิกษุ ! ถาบุคคลมีจิตเขาไปมีอนุสัยใน สัญญา, เขายอมถูกตราหนาเพราะอนุสัยซึ่งเขาไปมีใน สัญญา นั้น;
ิภิกษุ ! ถาบุคคลมีจิตเขาไปมีอนุสัยใน สังขารทั้งหลาย, เขายอมถูกตราหนา เพราะอนุสัย ซึ่งเขาไปมีใน สังขารทั้งหลาย นั้น;
ภิกษุ ! ถาบุคคลมีจิตเขาไปมีอนุสัยใน วิญญาณ, เขายอมถูกตราหนา เพราะอนุสัยซึ่งเขาไปมีใน วิญญาณ นั้น.
(ปฏิปกขนัย)
ภิกษุ ! ถาบุคคลมีจิตไมเขาไปมีอนุสัยใน รูป , เขายอมไมถูกตราหนา เพราะอนุสัยซึ่งเขาไปมีใน รูป นั้น;
ภิกษุ ! ถาบุคคลมีจิตไมเขาไปอนุสัยใน เวทนา, เขายอมไมถูกตราหนาเพราะอนุสัยซึ่งเขาไปมีใน เวทนา นั้น;
ภิกษุ ! ถาบุคคลมีจิตไมเขาไปอนุสัยใน สัญญา, เขายอมไมถูกตราหนาเพราะอนุสัยซึ่งเขาไปมีใน สัญญา นั้น;
ภิกษุ ! ถาบุคคลมีจิตไมเขาไปมีอนุสัยใน สังขารทั้งหลาย, เขายอมไมถูกตราหนา เพราะอนุสัยซึ่งเขาไปมีใน สังขารทั้งหลาย นั้น;
ภิกษุ ! ถาบุคคลมีจิตไมเขาไปมีอนุสัยใน วิญญาณ, เขายอมไมถูกตราหนา เพราะอนุสัยซึ่งเขาไปมีใน วิญญาณ นั้นเลย.
ภิกษุ ! เนื้อความแหงภาษิตอันเรากลาวแลวโดยยอนี้ ใครๆ พึงเห็นโดยพิสดาร ดังนี้เถิด.
- ขนฺธ. สํ. 17/44/75.