ไปยังหน้า : |
ภิกษุ ท.! พ๎ยาปาทวิตก [ ความตริตรึกในพยาบาท (มุ่งร้าย) ] ย่อมเกิด อย่างมีเหตุให้เกิด ไม่ใช้เกิดอย่างไม่มีเหตุให้เกิด; นั้นเป็นอย่างไรเล่า?
ภิกษุ ท.! เพราะอาศัยพ๎ยาปาทธาตุ จึงเกิดพ๎ยาปาทสัญญา ;
เพราะอาศัยพ๎ยาปาทสัญญา จึงเกิดพ๎ยาปาทสังกัปปะ ;
เพราะเกิดพ๎ยาปาทสังกัปปะ จึงเกิดพ๎ยาปาทฉันทะ ;
เพราะเกิดพ๎ยาปาทฉันทะ จึงเกิดพ๎ยาปาทปริฬาหะ
(ความเร่าร้อนเพื่อจะได้ทำการพยาบาท) ;
เพราะอาศัยพ๎ยาปาทปริฬาหะ จึงเกิดพยาบาทปริเยสนา.
ภิกษุ ท.! บุถุชนผู้ไม่มีการสดับ เมื่อแสวงหาอยู่อย่างแสวงหา พ๎ยาบาท ย่อมปฏิบัติผิดโดยฐานะสาม คือโดยกาย โดยวาจา โดยใจ.