จงสงเคราะห์ผู้อื่น ด้วยการให้รู้อริยสัจ

ภิกษุ ท.! พวกเธอเอ็นดูใคร และใครถือวาเธอเปนผูที่เขาควรเชื่อฟง เขาจะเปนมิตรก็ตาม อํามาตยก็ตาม ญาติหรือสายโลหิตก็ตาม; ชนเหลานั้น อันเธอพึง ชักชวนใหเขาไปตั้งมั่น ในความจริงอันประเสริฐสี่ประการ ดวยปญญาอันรูเฉพาะตามที่เปนจริง. ความจริงอันประเสริฐสี่ประการอะไรเลา ? สี่ประการคือ ความอันประเสริฐคือทุกข, ความจริงอันประเสริฐคือเหตุใหเกิดขึ้นแหงทุกข, ความจริงอันประเสริฐคือความดับไมเหลือแหงทุกข, ความจริงอันประเสริฐคือทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือแหงทุกข.

ภิกษุ ท.! เพราะเหตุนั้น ในเรื่องนี้ เธอพึงประกอบโยคกรรมอันเปนเครื่องกระทําใหรูวา "ทุกข เปนอยางนี้, เหตุใหเกิดขึ้นแหงทุกข เปนอยางนี้, ความดับไมเหลือแหงทุกข เปนอยางนี้, ทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือแหงทุกขเปนอยางนี้." ดังนี้.

- มหาวาร. สํ. 19/544/1706.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

หนังสือที่เกี่ยวข้อง