ไปยังหน้า : |
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! มีคำกล่าวกันอยู่ว่า ‘เสขะ (บุคคล) เสขะ (บุคคล)’ ดังนี้ ; บุคคลเป็นเสขะ ด้วยเหตุมีประมาณเท่าไรเล่า พระเจ้าข้า ?”
ภิกษุ ! บุคคลในกรณีนี้ : -
เป็นผู้ประกอบด้วย สัมมาทิฏฐิ อันเป็นเสขะ
เป็นผู้ประกอบด้วย สัมมาสังกัปปะ อันเป็นเสขะ
เป็นผู้ประกอบด้วย สัมมาวาจา อันเป็นเสขะ
เป็นผู้ประกอบด้วย สัมมากัมมันตะ อันเป็นเสขะ
เป็นผู้ประกอบด้วย สัมมาอาชีวะ อันเป็นเสขะ
เป็นผู้ประกอบด้วย สัมมาวายามะ อันเป็นเสขะ
เป็นผู้ประกอบด้วย สัมมาสติ อันเป็นเสขะ
เป็นผู้ประกอบด้วย สัมมาสมาธิ อันเป็นเสขะ
ภิกษุ ! ด้วยเหตุมีประมาณเท่านี้แล บุคคลชื่อว่าเป็นเสขะ.
- มหาวาร. สํ. 19/18/51.
(ผู้ศึกษาพึงคำนวณดูเองโดยปฏิปักขนัยว่า จักต้องมีองค์แห่งมรรคที่เป็นอเสขะ ที่เป็นองค์มรรคของพระอรหันต์.)