ความรู้สึกของบุถุชน ไขว้กันอยู่เสมอต่อหลักแห่งอริยสัจ

คหบดี! หน้าตาของท่านแสดงว่าท่านกําลังไม่มีจิตไม่มีใจ, หน้าตาของท่านผิดปกติไปแล้ว.

"ท่านผู้เจริญ ! หน้าตาของข้าพเจ้าจะไม่ผิดปกติได้อย่างไรเล่า, เพราะว่า บุตรน้อยเป็นที่รักที่พอใจคนเดียว ของข้าพเจ้า ตายเสียแล้ว. เพราะการตายของบุตรน้อยนั้น การงานก็มืดมน ข้าวปลาอาหารก็มืดมน. ข้าพเจ้าเอาแต่ไปสู่ที่เผาลูก แล้วคร่ำครวญอยู่ว่าลูกน้อยคนเดียวอยู่ไหน ๆ".

มันเป็นอย่างนั้นแหละ ๆ คหบดี! โสกะ ปริเทวะ ทุกขะ โทมนัส และอุปายาสทั้งหลายนั้น เกิดจากของรัก มีของรักเป็นแดนเกิด.

"ท่านผู้เจริญ ! โสกะปริเทวะทุกขะโทมนัสและอุปายาสทั้งหลายนั้น เกิดจากของรัก มีของรักเป็นแดนเกิด ได้อย่างไรกัน ; เพราะว่า ความเพลิดเพลินและโสมนัสต่างหากที่เกิดแต่ของรัก มีของรักเป็นแดนเกิด."

คหบดีนั้น ไม่ยอมรับไม่คัดค้านคําของพระผู้มีพระภาคเจ้า ลุกจากอาสนะแล้วหลีกไปเสีย.. เขาได้เข้าไปหากลุ่มนักเลงสะกาท ที่เล่นสกากันอยู่ในที่ใกล้ๆ กันนั้น; เล่าเรื่องให้ฟังแล้วก็ได้รับคํารับสมอ้างจากพวกนักเลงสะกาเหล่านั้นว่า "ถูกแล้ว ๆ ท่านคหบดี! ความเพลิดเพลินและโสมนัสเกิดแต่ ของรัก มีของรักเป็นแดนเกิดอย่างแน่นอน" ดังนี้; เขาก็พอใจว่าความคิดของเขาตรงกันกับความคิด ของนักเลงสะกาทั้งหลาย ดังนี้แล้วก็หลีกไป.

-ม.ม. 13/489/536

(ข้อนี้ แสดงว่า ความคิดของพวกบุถุชนย่อมตรงกันเสมอ แต่ไม่อาจจะลงรอยกันได้ กับความจริงที่เป็นอริยสัจ).


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

หนังสือที่เกี่ยวข้อง