อุปมาแห่งรูป

ภิกษุ ท.! แมน้ำคงคานี้ ไหลพาเอา ฟองน้ำ กอนใหญกอนหนึ่งมา, บุรุษผูจักษุ (ตามปกติ) เห็นฟองน้ำกอนใหญ กอนนั้น ก็พึงเพงพินิจพิจารณาโดยแยกคาย เมื่อบุรุษ ผูนั้นเห็นอยู่เพงพินิจพิจารณาโดยแยบคายอยู่, กอนฟองน้ำนั้น ยอมปรากฏเปนของ วางของเปลา และปรากฏเปนของหาแกนสารมิไดไป . ภิกษุท .! ก็แกนสารในกอนฟองน้ำนั้น จะพึงมีไดอยางไร, อุปมานี้ฉันใด;

ภิกษุ ท.! อุปไมยก็ฉันนั้น คือ รูปชนิดใดชนิดหนึ่งมีอยู จะเปนอดีตอนาคตหรือปจจุบันก็ตาม เปนภายในหรือภายนอกก็ตาม หยาบหรือละเอียดก็ตาม เลวหรือประณีตก็ตาม มีในที่ไกลหรือที่ใกลก็ตาม. ภิกษุเห็นรูปนั้นยอมเพงพินิจพิจารณาโดยแยบคาย. เมื่อภิกษุนั้นเห็นอยู เพงพินิจพิจารณาโดยแยบคายอยู, รูปนั้น ยอมปรากฏเปนของวางของเปลา และปรากฏเปนของหาแกนสารมิไดไป. ภิกษุ ท.! ก็แกนสารในรูปนั้น จะพึงมีไดอยางไร.

- ขนฺธ. สํ. 17/171/242


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

หนังสือที่เกี่ยวข้อง