ไปยังหน้า : |
ภิกษุ ท.! ความจริงอันประเสริฐมีสี่อยางเหลานี้. สี่อยางเหลาไหนเลา ? สี่อยางคือ ความจริงอันประเสริฐ คือทุกข, - เหตุให เกิดทุกข, - ความดับไมเหลือของทุกข. - และทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือของทุกข. ภิกษุ ท.! เหลานี้แลคือ ความจริงอันประเสริฐสี่อยาง.
ภิกษุ ท.! ในความจริงอันประเสริฐสี่อยางเหลานี้, ความจริงอันประเสริฐ ที่ควรกําหนดรอบรู ก็มี, ความจริงอันประเสริฐ ที่ควรละเสีย ก็มี, ความจริงอันประเสริฐ ที่ควรทําใหแจง ก็มี, และความจริงอันประเสริฐ ที่ควรทําใหเจริญ ก็มี.
ภิกษุ ท.! ความจริงอันประเสริฐ ที่ควรกําหนดรอบรู ไดแก ความจริงอันประเสริฐ คือทุกข, ความจริงอันประเสริฐ ที่ควรละเสีย ไดแก ความจริงอันประเสริฐ คือเหตุใหเกิดทุกข, ความจริงอันประเสริฐ ที่ควรทําใหแจง ไดแก ความจริงอันประเสริฐ คือความดับไมเหลือของทุกข, และความจริงอันประเสริฐ ที่ควรทําใหเจริญ ไดแก ความจริงอันประเสริฐ คือ ทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือของทุกข.
ภิกษุ ท.! เพราะเหตุนั้น ในกรณีนี้ พวกเธอพึง ทําความเพียรเพื่อใหรูตามเปนจริง วา "นี้เปนทุกข, นี้เปนเหตุใหเกิดทุกข, นี้เปนความดับไมเหลือแหงทุกข, นี้เปนทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือแหงทุกข" ดังนี้เถิด.
- มหาวาร. สํ. 19/546/1709.