ไปยังหน้า : |
ภิกษุ ท.! บุคคลทั้งหลายเหลาใด จะเปนสมณะหรือพราหมณ ก็ตามใน กาลยืดยาวฝายอดีต ไดรูพรอมเฉพาะแลวตามคาวมเปนจริง, บุคคลเหลานั้นทั้งหมด ก็ไดรูพรอมเฉพาะแลวตามความเปนจริงซึ่งความจริงอันประเสริฐสี่อยาง.
ภิกษุ ท.! บุคคลทั้งหลายเหลาใด จะเปนสมณะหรือพราหมณก็ตามใน กาลยืดยาวฝายอนาคต จักรูพรอมเฉพาะตามความเปนจริง, บุคคลเหลานั้นทั้งหมด ก็จักรูพรอมเฉพาะตามความเปนจริง ซึ่งความจริงอันประเสริฐสี่อยาง.
ภิกษุ ท.! บุคคลทั้งหลายเหลาใด จะเปนสมณะหรือพราหมณก็ตามใน กาลนี้ รูพรอมเฉพาะตามความเปนจริงอยู, บุคคลเหลานั้นทั้งหมด ก็รูพรอมเฉพาะตามความเปนจริงอยู ซึ่งความจริงอันประเสริฐสี่อยาง.
ภิกษุ ท.! ความจริงอันประเสริฐสี่อยาง เหลาไหนเลา ? สี่อยางคือ ความจริงอันประเสริฐเรื่องทุกข, ความจริงอันประเสริฐเรื่องเหตุใหเกิดขึ้นแหงทุกข,ความจริงอันประเสริฐเรื่องความดับไมเหลือแหงทุกข, และความจริงอันประเสริฐเรื่องทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือแหงทุกข.
ภิกษุ ท.! เพราะเหตุนั้น ในเรื่องนี้ เธอพึงประกอบโยคกรรม4 อันเปนเครื่องทําใหรูวา "ทุกข เปนอยางนี้, เหตุใหเกิดขึ้นแหงทุกข เปนอยางนี้, ความดับไมเหลือแหงทุกข เปนอยางนี้, ทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือแหงทุกข เปนอยางนี้," ดังนี้.
- มหาวาร. สํ. 19/522/1658.