การสิ้นอาสวะมีได้ เพราะการรู้อริยสัจ

ภิกษุ ท.! เรากลาวความสิ้นไปแหงอาสวะทั้งหลาย วามีไดสําหรับผูรูอยูผูเห็นอยูเทานั้น, หาไดกลาววา มีไดสําหรับผู้ ไมรูอยู่ ผูไมเห็นอยู ไม. ภิกษุ ท.! ในกรณีนี้ สําหรับผูรูอยูผูเห็นอยู ซึ่งอะไรเลา ? ผูรูอยูผูเห็นอยูซึ่งสัจจะวา "ทุกข เปนอยางนี้, เหตุเกิดขึ้นแหงทุกข เปนอยางนี้, ความดับไมเหลือแหงทุกขเปนอยางนี้, ทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือของทุกข ปนอยางนี้" ดังนี้.

ภิกษุ ท.! เพราะเหตุนั้น ในเรื่องนี้ เธอพึงประกอบโยคกรรมอันเปนเครื่องทําใหรูวา "ทุกข เปนอยางนี้, เหตุเกิดขึ้นแหงทุกข เปนอยางนี้, ความดับไมเหลือแหงทุกข เปนอยางนี้. ทางดําเนินใหถึงความไมเหลือแหงทุกขเปนอยางนี้". ดังนี้.

- มหาวาร. สํ. 19/544/1705.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

หนังสือที่เกี่ยวข้อง