ไปยังหน้า : |
ภิกษุ ท. ! ก็ อริยสัจ คือเหตุให้เกิดทุกข์ นั้นเป็นอย่างไรเล่า ? ตัณหานี้ใด ทำความเกิดใหม่เป็นปรกติ เป็นไปกับด้วยความกำหนัดเพราะความเพลิน มักเพลินยิ่งในอารมณ์นั้น ๆ, นี้คือ กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา.
ภิกษุ ท. ! ก็ตัณหานั้น" เมื่อจะเกิด ย่อมเกิดในที่ไหน ? เมื่อจะเข้าไปตั้งอยู่ ย่อมเข้าไปตั้งอยู่ในที่ไหน ? สิ่งใดในโลกมีภาวะเป็นที่รักมีภาวะเป็นที่ยินดี ; ตัณหานั้น เมื่อจะเกิดย่อมเกิดในสิ่งนั้น, .... ฯลฯ .... (ข้อความพิสดารต่อไปนี้ดูได้ที่หน้า 129 ถึงหน้า 132 แห่งหนังสือเล่มนี้ หัวข้อว่า “อริยสัจ 4 ที่ทรงแสดงโดยพิสดาร (นัยที่หนึ่ง”].