สัตว์ต้องเวียนว่าย เพราะไม่เห็นอริยสัจ

ภิกษุ ท.! เปรียบเหมือนทอนไมอันบุคคลซัดขึ้นไปสูอากาศ บางคราวตกเอาโคนลง บางคราวตกเอาตอนกลางลง บางคราวตกเอาปลายลง, ขอนี้ฉันใด; ภิกษุ ท.! สัตวที่มีอวิชชาเปนเครื่องกั้น มีตัณหาเปนเครื่องผูก แลนไปอยูทองเที่ยวไปอยูในสังสารวัฏ ก็ทํานองเดียวกัน : บางคราวแลนไปจากโลกนี้สูโลกอื่น บางคราวแลนจากโลกอื่นสูโลกนี้. ขอนั้นเพราะเหตุไรเลา ? ภิกษุ ท.! ขอนั้น เพราะความที่เขาเปนผูไมเห็นซึ่งอริยสัจทั้งสี่. อริยสัจสี่ อยางไรเลา ? สี่อยางคือ อริยสัจคือทุกข อริยสัจคือเหตุใหเกิดขึ้นแหงทุกข อริยสัจคือความดับไมเหลือแหงทุกข อริยสัจคือทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือแหงทุกข

ภิกษุ ท.! เพราะเหตุนั้น ในเรื่องนี้ เธอพึงประกอบโยคกรรมอันเปนเครื่องกระทําใหรูวา "ทุกข เปนอยางนี้, เหตุใหเกิดขึ้นแหงทุกข เปนอยางนี้, ความดับไมเหลือแหงทุกข เปนอยางนี้, ทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือแหงทุกข เปนอยางนี้." ดังนี้.

- มหาวาร. สํ. 19/550/1716.


เกี่ยวกับธรรมโฆษณ์ออนไลน์ (Disclaimer)
แม้ระบบ "ธรรมโฆษณ์ออนไลน์" พยายามปรับปรุงข้อมูลให้ถูกต้องมากที่สุด ผู้ศึกษาก็พึงตรวจสอบกับตัวเล่มหนังสือต้นฉบับ ที่มีการพิมพ์ครั้งล่าสุด ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง"

หนังสือที่เกี่ยวข้อง