ไปยังหน้า : |
ภ ิกษุ ท.! เวทนา ๓ อยางเหลานี้ เกิดมาจากผัสสะ มีผัสสะเปนมูล มีผัสสะเปนเหตุ มีผัสสะเปนปจจัย. สามอยางเหลาไหนเลา? สามอยางคือ สุขเวทนา ทุกขเวทนา อทุกขมสุขเวทนา.
ภิกษุ ท.! เพราะ อาศัยผัสสอันเปนที่ตั้งแหงสุขเวทนา สุขเวทนา ยอมเกิดขึ้น; เพราะ ความดับแหงผัสสะอันเปนที่ตั้งแหงสุขเวทนานั้น สุขเวทนาอันเกิดขึ้นเพราะอาศัยผัสสะอันเปนที่ตั้งแหงสุขเวทนานั้น ยอมดับไป ยอมระงับไป.
(ในกรณีแหง ทุกขเวทนา และ อทุกขมสุขเวทนา ก็ไดตรัสไวดวยถอยคํามีนัยะอยางเดียวกัน).
ภิกษุ ท.! เปรียบเหมือน เมื่อไมสีไฟสองอันสีกัน ก็เกิดความรอนและเกิดไฟ , เมื่อไมสีไฟสองอันแยกกัน ความรอนก็ดับไฟสงบไป . ภิกษุ ท.! ฉันใดก็ฉันนั้น : เวทนาทั้งสามนี้ ซึ่งเกิดจากผัสสะ มีผัสสะเปนมูล มีผัสสะเปนเหตุ มีผัสสะเปนปจจัย อาศัย ผัสสะแลวยอมเกิดขึ้น , ยอมดับไปเพราะผัสสะดับ, ดังนี้แล.
- สฬา, สํ. 18/266/389-390.