ไปยังหน้า : |
๑. ภิกษุ ท.! ดวงตา, ญาณ, ปญญา, วิชชา, และแสงสวางของเราไดเกิดขึ้นแลว ในธรรมที่เราไมเคยไดยินไดฟงมาแตกอนวา ๑. นี้เปนความจริงอันประเสริฐคือทุกข, ๒. ความจริงอันประเสริฐคือทุกขนี้ ควรกําหนดรอบรู, ๓. ความจริงอันประเสริฐคือทุกขนี้ เราไดกําหนดรอบรูแลว
๒. ภิกษุ ท.! ดวงตา, ฯลฯ แสงสวางของเรา ไดเกิดขึ้นแลวในธรรมที่เราไมเคยไดยินไดฟงมาแตกอนวา ๑. นี้เปนความจริงอันประเสริฐคือเหตุใหเกิดทุกข, ๒. ความจริงอันประเสริฐคือเหตุใหเกิดทุกขนี้ ควรละเสีย, ๓. ความจริงอันประเสริฐคือเหตุใหเกิดทุกขนี้ เราไดละเสียแลว
๓. ภิกษุ ท.! ดวงตา, ฯลฯ แสงสวางของเรา ไดเกิดขึ้นแลวในธรรมที่เราไมเคยไดยินไดฟงมาแตกอนวา ๑. นี้เปน ความจริงอันประเสริฐคือความดับไมเหลือของทุกข, ๒ ความจริงอันประเสริฐคือ ความดับไมเหลือของทุกขนี้ ควรทําใหแจง, ๓. ความจริงอันประเสริฐคือ ความดับไมเหลือของทุกขนี้ เราไดทําใหแจงแลว
๔. ภิกษุ ท.! ดวงตา, ฯลฯ แสงสวางของเรา ไดเกิดขึ้นแลวในธรรมที่เราไมเคยไดยินไดฟงมาแตกอนวา ๑. นี้เปน ความจริงอันประเสริฐคือ ทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือของทุกข, ๒. ความจริงอันประเสริฐคือ ทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือของทุกข นี้ ควรทําใหเจริญ, ๓. ความจริงอันประเสริฐคือ ทางดําเนินใหถึงความดับไมเหลือของทุกขนี้ เราไดทําใหเจริญแลว.
ภิกษุ ท.! ตลอดเวลาที่ ปญญาเครื่องรูเห็นตามเปนจริง ในอริยสัจสี่อันมีรอบสาม มีอาการสิบสอง เชนนี้ ยังไมบริสุทธิ์สะอาดดวยดี, เราก็ยังไมปฏิญญา วา ไดตรัสรู รูพรอมเฉพาะ ซึ่งอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ อยูเพียงนั้น. เมื่อใด บริสุทธิ์สะอาดดวยดี, เมื่อนั้น เราก็ ปฏิญญาวา ไดตรัสรูรูพรอมเฉพาะแลว ซึ่งอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ.
- มหาวาร. สํ. 19/529-530/1666-1670.